Bir filizdim açarken, topraktan göğe,
Sendin benim umudum can bulmak için,
Bir damla suyuna muhtaçtım,
Dallanıp budaklanmak, sararıp solmadan,
Yeşermekti muradım…
İlkbaharım sendin, yağdı yağmurun, esti ılık rüzgârın,
Baharım sendin, ilkbaharım, tek baharımdın
Yüzümde güneşin ışıkları parlarken, aydınlık, sıcacıktım,
Kara, kapkara bulutlar çöktü üstüme, esti deli poyraz,
Savurdu açmamış yapraklarımın dallarını...
Daha filizdim ben, yeşerecekken yığılıverdim toprağa,
Sandım ki ilkbaharda açan bir çiçektim,
Meğer sonbaharında savrulan bir yaprak misali
Bir yaprak misali titreyen bu deli gönlüm,
İlkbaharında açan değil ,
sonbaharında kuruyan bir gülmüş sevdiğim..!
Melis Gönül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder